هرچه آن خسرو کند شیرین بود

در برگشت از نماز جماعت حاجی ای که همراه من بود گفت:

"من به این نتیجه رسیده ام که حضرت آقا مقصر است. ما که مردم کوفه نیستیم تا ایشان از عهده ی این دشمنان غدار داخلی، این لیبرال های بیگانه پرست، این منافقان و این فتنه گران برنیاید. کافی است ایشان یک اشاره ای بکند، ما همه ی این ها را از دم تیغ می گذرانیم"

گفتم:

"احسنت! این آمادگی، بسیار خوب است. همین آمادگی است که مردم ما را از مردم زمان امام علی( ع) و دیگر امامان معصوم متفاوت و متمایز می کند ولی آن حرف شما که حضرت آقا  مقصر است با این آمادگی همخوانی ندارد. سخن ما باید این باشد (که البته همین هم است) که حضرت آقا مطاع هستند و ما مطیع. ایشان هر تصمیمی بگیرد و نظر و حکمش هرچه باشد ما جان برکف اطاعت می کنیم. بفرماید با اینها همکاری کنید ما همکاری می کنیم و بفرماید اینها را از دم تیغ بگذرانید ما اینها را از دم تیغ می گذرانیم."